အာကာေခတ္ပိုင္

25.4.14

ေပါက္မဲ

1:47 AM တစ္မ်က္ႏွာ ဝတၳဳတို No comments

ေက်ာင္းသြားခါနီး သားေလးက သူ႔အေဖျခင္ေထာင္ထဲကို ဝင္လာျပီး
''ေဖေဖ သားေက်ာင္းသြားေတာ့မယ္။ မုန္႔ဖိုးေပး''လို႔ မဝ့ံမရဲေလးနဲ႔ ေျပာတယ္။ သားအသံၾကားေတာ့ အေဖလုပ္သူႏိုးလာျပီး မ်က္စိႏွစ္ဘက္ကို ပြတ္တယ္။ ျပီးေတာ့ အေၾကာဆန္႔လိုက္ရင္း
''သားေမေမက ဘယ္သြားတုန္း။ မုန္႔ဖိုးမေပးခဲ့ဘူးလား''
''ေမေမ မနက္အေစာၾကီးကတည္းက ေစ်းေရာင္းထြက္သြားျပီ။ ဒီေန႔ ကုန္စိမ္းဝယ္လိုက္တာ ပိုက္ဆံမရွိေတာ့လို႔ သားေဖေဖဆီက ေတာင္းတဲ့''

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

ေမ့အျပံဳးက အျပာေရာင္စမ္းေခ်ာင္းေလးထက္ ပိုေအးခ်မ္းတယ္ ...

1:44 AM ၀တၳဳတို 1 comment

ေလဟာနယ္တစ္ခုထဲသို႔ ဆဲြပစ္ခံရသူတစ္ေယာက္ပမာ ရင္ထဲမွာ ဘာမွမရွိေတာ့သလို ဟာခနဲ ခံစားလိုက္ရသည္။ ျပန္လည္ျငင္းဆန္ဖို႔ ၾကိဳးစားၾကည့္ပါေသာ္လည္း ပါးစပ္က အာေစးထည့္ထားသလို စကားလံုးတို႔ ပြင့္အံမလာခဲ့။ အဓိပၸာယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည့္ လူအုပ္ၾကီး။ တခ်ိဳ႕က အံ့ၾသမႈေၾကာင့္ စုတ္တသပ္သပ္။ တခ်ိဳ႕က မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုသည့္သေဘာျဖင့္ ေခါင္းတယမ္းယမ္း။ တခ်ိဳ႕က ရြံ႕မုန္းစရာအျဖစ္။ တခ်ိဳ႕က ... ။ တခ်ိဳ႕က … ။ စုျပံဳက်ေရာက္လာသည့္ မ်က္ဝန္းမ်ားကို ရင္မဆိုင္ရဲေတာ့သလို ရွက္စိတ္၊ နာက်ည္းစိတ္၊ ဝမ္းနည္းစိတ္၊ အားငယ္စိတ္တို႔ႏွင့္အတူ အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္လာသည္။ ခႏၵာကိုယ္ေပၚသို႔ ေလးပင္သည့္အရာဝတၳဳတစ္ခုႏွင့္ ဖိထားသလို ခံစားေနရျပီး အသက္ရွဴမဝေတာ့ဘဲ ေမာဟိုက္လာသည္။ အသက္ရွဴႏႈန္းတို႔ ျမန္ဆန္လာသည္။ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္လာသည္။ ဒါမဟုတ္ဘူး။ ဒါအိပ္မက္ဟု အသိစိတ္က ႏိႈးဆြခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုး ေခၽြးေစးတို႔ျဖင့္ ေစးကပ္ေနျပီ။ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ကပ္ေနျပီ။ ဖ်တ္ခနဲ သတိရမိသည္က ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ရေသာေမ။
xx xx xx

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

ျငိဳးမာန္

1:40 AM ၀တၳဳတို 1 comment

ေခြးနက္ၾကီးတစ္ေကာင္က ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ကေန မာန္ဖီျပီး အသည္းအသန္လိုက္ေနတယ္။ ေခြးနက္ၾကီးရန္က လြတ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္က ေရွ႕ကေန အသည္းအသန္ေျပး ေခြးနက္ၾကီးက ေနာက္က လႊားခနဲ႔ လႊားခနဲ လိုက္နဲ႔ တကယ့္ကို တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားစရာပါပဲ။ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းဖို႔လည္း လမ္းတစ္လမ္းလံုး လူသူကင္းမဲ့ေနတယ္။ ညကလည္း ေမွာင္မိုက္တိတ္ဆိတ္လို႔။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေသြးရူးေသြးတန္းေျပးေျပး ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေခြးနက္ၾကီးက မီသြားတဲ့အခါခ်ည္းပဲ။ တစ္ခါတေလ ေခြးနက္ၾကီးပါးစပ္ကို အားသကုန္ျဖဲျပီး အႏိုင္သတ္ႏိုင္တဲ့အခါရွိသလို တစ္ခါတေလ ေခြးနက္ၾကီးက ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ကေန ခုန္အုပ္လိုက္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္လည္ပင္းကို ကိုက္ေဖာက္ေသြးေသာက္တဲ့အခါလည္း ရွိခဲ့ဖူးတယ္။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

27.1.14

Facebook Syndrome ( ေဖ့ဘြတ္ခ္ေရာဂါ)

11:44 PM ၀တၳဳတို 1 comment

အလုပ္က ခြင့္ယူျပီး မေတြ႔ျဖစ္တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ မိဘႏွစ္ပါးဆီ စိတ္လက္ေပါ့ပါးလန္းဆန္းျပီး ျပန္ခဲ့တယ္။ အညာရြာဆိုတဲ့အတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာေလးက သစ္ပင္က်ိဳးတို႔က်ဲတဲနဲ႔ တိတ္ဆိတ္ေျခာက္ကပ္လို႔။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာက ေပ်ာ္ဘြယ္-နတ္ေမာက္ ကားလမ္းမေပၚမွာ ရွိေတာ့ အင္တာနက္လိုင္းနည္းနည္းမိတယ္။ တျခားရြာေတြထက္ သာတယ္လို႔ ၾကံဖန္ဂုဏ္ယူရလိမ့္မယ္။ အဲ ဒါေပမယ့္ စားဖို႔ ေသာက္ဖို႔ ကုန္းရုန္းရွာေနရတာရယ္၊ အင္တာနက္ဆိုတာ ဘာနတ္လဲ၊ ရြာထိပ္မွာ ကိုးကြယ္တဲ့ အဘျမင္းျဖဴရွင္နတ္နဲ႔ဘာေတာ္လဲ စတဲ့ေမးခြန္းေတြ ပလံုစီေနမွာပဲ။ ပညာေရးအသိပညာနိမ့္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာသားေတြက အင္တာနက္လိုင္း ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း မသံုးတတ္ၾကဘူး။ သံုးရေကာင္းမွန္းလည္း မသိၾကဘူးဆိုေတာ့ စိတ္ထဲအားမလို အားမရျဖစ္မိတယ္။ အဲဒီလိုေတြးရင္းနဲ႔ သွ်မ္းေျမလတ္ကားေပၚကဆင္း အထုပ္အပိုး လက္ကဆြဲျပီး အိမ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ တကြ်ိကြ်ိ၊ တအိအိနဲ႔ ေမာင္းလာတဲ့ ႏြားလွည္းတစ္စီးကို ေတြ႔ရတယ္။ လွည္းေနာက္မွာ ဖုန္လံုးၾကီးက တလိပ္လိပ္ကပ္လုိက္လာလို႔ေပါ့။
''ေဟး … တင္ဆန္းနဲ႔ေရႊမိပါလားဟ''

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

17.12.13

ျမဴခိုးေဝတဲ့ေဆာင္း

12:41 PM ၀တၳဳတို 1 comment

''ထိုင္မယ္ေနာ္ … ''ဆိုတဲ့ အသံေၾကာင့္ ပါးစပ္ဝေရာက္ေနတဲ့ ထမင္းဇြန္းကို ျပန္ခ်ျပီး ေမာ့ၾကည့္မိတယ္။ အသက္ရွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္ရွိမယ့္ အဘြားအိုတစ္ဦးက သူ႔ကို ျပံဳးျပီး စိုက္ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႔ရတယ္။ သူ ေခါင္းညိတ္ျပခ်ိန္ မရခင္မွာဘဲ အဘြားအိုက ခံုတစ္လံုးကို ဆြဲယူျပီး သူ႔စားပြဲမွာ ထိုင္ျပီးေနျပီ။ လက္ကဆြဲလာတဲ့ အထုပ္ေတြ ပလံုးေတြကို ေနာက္ထပ္ ခံုတစ္လံုး ဆြဲယူျပီး တင္ေနတယ္။ အခ်မ္းဒါဏ္ကို ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္ထင္ပါရဲ႕။ အေႏြးထည္ သံုးထည္ကို အထပ္လိုက္ ဝတ္ထားတယ္။ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း အေႏြးဦးထုပ္ရဲ႕ေအာက္မွာ ေျခာက္ကပ္ကပ္ ဆံပင္ျဖဴေတြက ျဖာက်ေနတယ္။ သူ စိုက္ၾကည့္ေနတာ သိလို႔လားမဆိုႏိုင္ဘူး။ အဘြားအိုက နဂိုရွိျပီးသား ပါးေရကို ပိုတြန္႔သြားေအာင္ ျပံဳးျပတယ္။ ျဖဴစင္တဲ့အျပံဳး။ ေအးခ်မ္းတဲ့အျပံဳးလို႔ သူမွတ္ခ်က္ခ်ျပီး အလိုက္သင့္ ျပန္ျပံဳးျပလိုက္တယ္။
''အဘြား ဒီမွာ ဆရာထိုင္ေနတာ … ဟိုဘက္စားပြဲမွာ သြား … ''

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

3.12.13

အေရာင္မဲ့လိပ္ျပာ

12:44 PM ၀တၳဳတို No comments

အသြားထက္ေနေသာ ဓားနွင့္ ဝမ္းဗိုက္ေပၚရွိ ခ်ိန္ရြယ္ထားသည့္ေနရာတြင္ တည့္တည့္ ထိုးျဖဲလိုက္သည္။ အေရျပားသည္ တိခနဲ ရိခနဲ၊ အဆီျပင္သည္လည္း စြိခနဲ ဗ်ိခနဲ။ ေသြးပုပ္တို႔က ေဝါခနဲ ေျဗာခနဲ၊ အလုပ္သမား ကိုဝင္းေမာင္၏လက္ထဲမွ ကင္မရာသည္လည္း ဖ်က္ခနဲ လက္ခနဲ၊ ေသြးညီွနံ႔နွင့္ ေအာ္ကလီဆန္စရာ ပုပ္အဲ့အဲ့နံ႔က ေထာင္းခနဲ ေဟာင္းခနဲ …
အဆီျပင္တဝင္းဝင္းနွင့္ အူတို႔သည္ အလိပ္လိုက္ အေခြလိုက္ အထပ္လိုက္။ အူမ်ားကို အပံုလိုက္ဖယ္ရွားကာ ပစ္မွတ္ေနရာကိုသာ ဦးတည္ရွာေဖြၾကည့္သည္။ အတြင္းကလီစာမ်ားကို တစ္ခုခ်င္းစီ ဆန္းစစ္ၾကည့္သည္။ သူထင္သည့္အတုိင္ပင္။ အသည္းသည္ ခၽြန္ထက္ေသာ လက္နွက္ေၾကာင့္ ျမင္မေကာင္ေအာင္ ဒါဏ္ရာဒါဏ္ခ်က္ ဗရပြနွင့္ …

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

25.11.13

ခ်ယ္ရီပန္းတို႔ လန္းေစလို

10:16 PM ၀တၳဳတို No comments

ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုး ႏွင္းျမဴမ်ားႏွင့္ အံု႔ဆိုင္းေနသည္။ အေရွ႕ဘက္ေတာင္တန္းၾကီးကိုပင္ ခပ္ေရးေရးေမွးေမွးအျဖစ္ႏွင့္သာ ျမင့္ေတြ႔ေနရသည္။ ေနေရာင္ျခည္ထြက္ေပၚလာလွ်င္ေတာ့ ခပ္ေႏြးေႏြးျဖစ္လာေပလိမ့္မည္။ အခုေတာ့ ေလတစ္ခ်က္ေဝွ႔လိုက္တိုင္း ရင္ထဲမွာ စိမ့္ခနဲ သိမ့္ခနဲ ေအးခ်မ္းသြားရသည္။ လမ္းဆင္း လမ္းတက္မ်ားကို ေလွ်ာက္လာခဲ့ရသျဖင့္ ေခၽြးနည္းနည္းေတာ့ စို႔ခ်င္လာသည္။ သို႔ေပမယ့္ ခ်မ္းေအးလို႔ေနတုန္း။ ပါးစပ္ဟလိုက္တိုင္း အာေငြ႔ေတြ ေထာင္ေထာင္းထလို႔ေနတုန္း။
''ဟိုအရင္တုန္းက ဒီလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ခ်ယ္ရီပင္ၾကီးေတြ ေဝေဝဆာဆာပြင့္ဖူးခဲ့ၾကတယ္လို႔ ေဖေဖက ေျပာဖူးတယ္ … ''

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

21.11.13

ေတာင္တန္းေပ်ာ္

1:06 PM ၀တၳဳတို No comments

''မၾကာမီ အခ်ိန္တြင္းမွာ ေတာင္တန္းေပ်ာ္ စိန္နပန္မီးပံုးပ်ံၾကီး လႊတ္တင္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္ … ''လို႔ မိုက္ခရိုဖုန္းက ေၾကာညာလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ မီးပံုးပ်ံကြင္းၾကီးတစ္ခုလံုး လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။ ေႏွာင္ ေႏွာင္ ေႏွာင္ပိန္ေႏွာင္ ေႏွာင္ပိန္ေႏွာင္ဆိုတဲ့ ရွမ္းအိုးစည္တီးသံနဲ႔အတူ ရွမ္းရိုးရာအကနဲ႔ သက္ဝင္လႈပ္ရွားလို႔။ ရိုးရာသီခ်င္းေတြကို သံျပိဳင္ဟစ္ေၾကြးလို႔။ ဆလိုက္မီးေမာင္းက အဲဒီလူအုပ္ၾကီးကို တည့္တည့္ထိုးထားတယ္။ သူတို႔ရဲ႕မ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြေနတဲ့ ဟန္ပန္ေတြက အထင္သား၊ အတိုင္းသား။ တန္ေဆာင္တုိင္လျပည့္ညရဲ႕ ဖိုးေရႊလမင္းမွာလည္း ဝိုင္းဝိုင္းစက္စက္နဲ႔ အစြမ္းကုန္ ထြန္းလင္းေတာက္ပေနေလရဲ႕။ ပြဲခင္းၾကီးတစ္ခုလံုးမွာေတာ့ ဖုန္မႈန္႔ေတြလား … ျမဴေတြဆိုင္းေနတာလား …. ႏွင္းေတြက်ေနတာလား … အေၾကာ္ဆိုင္တန္းေတြဆီက ပ်ံလြင့္လာတဲ့ မီးခိုးေငြ႔ေတြလား မေဝခြဲတတ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ပြဲခင္းတစ္ခုလံုး အျဖဴေရာင္ ဇာပဝါပါေလး လႊမ္းျခံဳထားသလို မိႈင္းျပျပ မႈန္ဝါးဝါးနဲ႔။
''ဟိုး … မွာ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ ေအာင္ကိုေဇာ္ ''

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

7.11.13

က်ိန္စာသင့္တဲ့ အသိုက္

5:47 PM ၀တၳဳတို No comments

''ကိုသန္းလိႈင္ၾကီး ဆံုးျပီ … ''
မနက္ေစာေစာ ၾကားလိုက္ရတဲ့ သတင္းဆိုးက ရြာေတာ္ရြာတစ္ရြာလံုးကို အံ့အားသင့္သြားေစတယ္။ ''မေန႔က ငါနဲ႔ေတြ႔တုန္းက အေကာင္းၾကီးပါ … သနားစရာ''လို႔ စုတ္တသပ္သပ္နဲ႔ဆိုတဲ့သူေတြရယ္။ ''အင္း … ဆိုးလိုက္တဲ့ကံႏွယ္ … ဝဋ္ကၽြတ္သြားတာေပါ့ကြယ္ … ''လို႔ တရားသေဘာနဲ႔ဆိုတဲ့ လူၾကီးသူမေတြရယ္။ ''အရက္ဒီေလာက္ေသာက္ေနတာ … ႏွလံုးေလရိုက္သြားတာျဖစ္ရမယ္ … ''လို႔ မွန္းဆေျပာတဲ့ ေဆးဆရာရမ္းကုေတြရယ္။ ''ဒါ အစိမ္းေသလို႔ ေခၚတယ္ … သရဲစားတာေနမွာ … ''လို႔ ကိုယ္ထင္ရာ၊ ျမင္ရာ ေျပာတဲ့ ကာလသားေတြရယ္နဲ႔ ရြာေတာ္ရြာမွာ ဒီသတင္းက တစ္စ တစ္စနဲ႔ ေတာမီးလို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔လို႔ သြားတယ္။ ကိုသန္းလိႈင္မိန္းမ မဆန္းရင္က အဲဒီသတင္းလည္းၾကားေရာ အိမ္ေရွ႕ေရကျပင္မွာ ငူငူၾကီးထိုင္ျပီး ငိုလည္းမငို၊ စကားလည္းမေျပာနဲ႔ အေနာက္ေျမာက္အရပ္ကိုပဲ ေငးေမာေနေလရဲ႕။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

5.11.13

အလင္းမဲ့ည

6:14 PM ၀တၳဳတို No comments

“ဟဲ့… ကေလးေတြ ေရေတြမေဆာ့ပါနဲ႔ဆုိ ဘယ္နွစ္ခါေျပာရမလဲ ၊ အေအးပက္ကုန္ေတာ့မွာပဲ“
                     မသိန္းႏြဲ႔က မီဖိုေခ်ာင္းထဲမွာ ထမင္းအိုးငဲွ႔ေနရင္း လွမ္းေအာ္လိုက္၏။ ကေလးငယ္သံုးေယာက္က မေအ့စကားကို နားမေထာင္အား အိမ္ေရွ႕တံစက္ျမိတ္ေအာက္ရွိ ေရစည္ပိုင္းထဲမွ ေရမ်ားကို ဗြမ္းဗြမ္းေဆာ့၏။ ရႊဲရႊဲစို၏။ ျပဲျပဲေအာ္၏။
“ဟဲ့… ေျပာလို႔မရဘူးလား၊ ေဆာ့ၾက ေဆာ့ၾက နင္တို႔ပေထြးေဆးဆရာကိုျမေသာင္းကိုပဲ လုပ္ေကၽြးၾက၊ ငါနွယ္ မေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး“
                     မသိန္းႏြ႔ဲက တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ေျပာရင္း ထမင္းအိုးကို မီးဖိုေပၚသို႔ တင္လိုက္၏။ လက္နွီးစုတ္မပါေသာေၾကာင့္ လက္ပူသြားရကာ နားရြက္ဖ်ားကို ဖ်က္ခနဲကိုင္ထားလိုက္မိ၏။
“မီးကပူလိုက္ေသးတယ္၊ ဒီကေလးေတြက ေျပာမေကာင္းဆိုမေကာင္းနဲ႔ေတာ့ ငါ့လက္နဲ႔ေတြ႔ေတာ့မယ္ ဟင္း … “
                     အိမ္ေရွ႕ခန္းတြင္ အရက္ေသာက္ေနေသာ ကိုေသာင္းတင္မွာ ဇနီးသည္မသိန္းႏြဲ႔၏ လုပ္ပံုကိုင္ပံုမ်ားကိုေငးၾကည့္ရင္း ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ညိတ္ေနေလ၏။ ယင္းေနာက္ လက္က်န္ခြက္ကေလးအား တစ္က်ိဳက္တည္းေမာ့၍ေမာ့၍ ေသာက္လိုက္ရင္း-
“သိန္းႏြဲ႔ရယ္ ေျပာမေနစမ္းပါနဲ႔၊ နင္ေျပာလည္းရတာမဟုတ္ဘဲနဲ႔၊ ေဘးအိမ္ကၾကားလို႔မေကာင္းပါဘူးဟာ“
“ဘာ ….“

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

22.9.13

အလင္းတစ္ခု၏အေမွာင္ျခမ္း

10:04 PM ၀တၳဳတို 1 comment

''ကိုေက်ာ္နိုင္ကို စိတၱဇေဆးရံုကို ပို႔လိုက္ရျပီတဲ့ … ''
ေမာင္စိုး၏ အဆက္အစပ္မရွိသည့္ စကားေၾကာင့္ ကိုစိုေျပ မ်က္လံုးျပဴး ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားရျပီး လက္ထဲက ေသာက္လက္စ အရက္ခြက္ကို စားပြဲေပၚသို႔ ခြက္ခနဲ ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ တက္တစ္ခ်က္လည္း ခပ္ျပင္းျပင္းေခါက္မိသည္။ ထို႔ေနာက္ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားကာ စားပြဲေပၚသို႔ ဒုန္းခနဲ ထုလိုက္ျပန္သည္။ ပါးစပ္မွလည္း ''မိန္းမ … မိန္းမ … ''ဟု ခပ္တိုးတိုးေလး ရြတ္ဆိုေနရံုသာမက သူ႔မ်က္နွာမွာ နာက်ည္းမႈတို႔ ရုတ္ခ်ည္း ေျပာင္းလဲသြားသည္။ မ်က္၀န္းတို႔မွာ ေဒါသခိုးတို႔ တေငြ႔ေငြ႔ ေတာက္ေလာင္ေနသည္။ သူ႔ေဘးတြင္ ခပ္ယို႔ယုိ႔ေလး ရပ္ေနေသာ ေမာင္စိုးဘက္သို႔ ေစာင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္ရင္း …
''ဘယ္အခ်ိန္ကလဲ … ''ဟု ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္နွင့္ ေမးလိုက္ေသာ္လည္း သူ႔အသံက ေျခာက္ကပ္ကပ္…
''မေန႔ညကပါဆရာ … စိတ္ေဖာက္သြားလို႔ ရပ္ကြက္လူၾကီးေတြစုျပီး ပို႔လိုက္တာတဲ့၊ အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက ကိုေက်ာ္နိုင္မိန္းမက ေဆးရံုေတာင္ လိုက္မသြားဘူးတဲ့''

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

18.8.13

ေတာင္မွာ မိုးေတြညို႔ရင္ ...

10:41 PM ၀တၳဳတို No comments

''အေရွ႕ဘက္ကြက္သစ္မွ မျမရင္ မေလးရွားမွ ကိုလမ္းဘို ဖုန္းလာေနလို႔ အခုအျမန္ဆံုး ေရာက္ေအာင္လာခဲ့ပါ''
ရြာလည္ ဓာတ္စက္ဆီမွ ေအာ္သံၾကားတာနဲ႔ တျပိဳင္နက္ မျမရင္တစ္ေယာက္ ကခုန္မတတ္ အေပ်ာ္ၾကီး ေပ်ာ္သြားရတယ္။ အခုလို ေနဝင္မိုးခ်ဳပ္ဆို မေလးရွားက ဘယ္သူမ်ား ဖုန္းဆက္ေလမလဲလို႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ၾကရတာ ရြာေတာ္ရြာတစ္ရြာလံုး ထံုးစံလိုလိုကို ျဖစ္ေနျပီမဟုတ္လား။ ေငြလႊဲဖို႔ဆက္တဲ့သူ၊ သတိရလို႔ ဆက္တဲ့သူ၊ ''အို''ျဖစ္သြားလို႔ အလုပ္အကိုင္အဆင္မေျပတဲ့သူနဲ႔ ဖုန္းဆက္ၾကတာမ်ား ကၽြက္ကၽြက္ကို ညံလို႔။
မျမရင္လည္း ပ်စ္လက္စ သက္ကယ္ကို ခ်ျပီး ဖ်င္လံုခ်ည္ကို ကပ်ာကရာ ျပင္ဝတ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ပါးစပ္ကလည္း ''လာျပီေတာ္ေရ႕ … လာျပီ''လို႔ ျပန္ေအာ္လိုက္တယ္။ ဖုန္းဆိုင္က မၾကားေပမယ့္ မျမရင္ ရင္ခုန္ရလြန္းလို႔ ေအာ္မိေအာ္ရာ ေအာ္လိုက္တာပါ။ ဟုတ္တယ္ေလ။ မျမရင္ အေမွ်ာ္ၾကီး ေမွ်ာ္ေနရတဲ့ လင္ေတာ္ေမာင္ ကိုလမ္းဘိုဖုန္း။ လာျပန္ေတာ့လည္း ဆိုင္မဆင့္ဗံုမဆင့္နဲ႔။ မျမရင္ ၾကည္နူးရသလို ဝမ္းသာမဆံုး တျပံဳးျပံဳးျဖစ္သြားရတယ္။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

11.8.13

ေရခဲေခ်ာင္းသည္ၾကီး

2:47 PM ၀တၳဳတို 2 comments

''ကလင္ … ကလင္ … ကလင္''
''အုန္းေမႊးလံုး၊ ဓားလွီး၊ နို႔မလိႈင္၊ သံပရာေပါင္း … ''
အညာေႏြရဲ႕ ေနပူက်ဲက်ဲမွာ ေလးေလးပင္ပင္ ဆြဲေအာ္လိုက္တဲ့ အသံက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ရြာေတာ္ရြာတစ္ရြာလံုးကို တန္႔လန္႔လႈပ္နိႈးလိုက္သလိုပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ ကေလးသူငယ္ေတြ လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္ကုန္တယ္။ ခြက္ဆြဲသူဆြဲ၊ ငိုယိုသူငို၊ မေအဆီ ေရခဲေခ်ာင္းဖိုးမေပးလို႔ ဂ်ီက်သူက်နဲ႔ ပြက္ေလာရိုက္ကုန္ေတာ့တာပဲ။ ကြက္ပ်စ္ေပၚမွာ ငိုက္ျမည္းေနတဲ့ ဘၾကီး၊ေမၾကီးေတြ လန္႔နိုးကုန္တယ္။ အိမ္ေအာက္မွာ သက္ကယ္ပ်စ္ေနတဲ့ အပ်ိဳမတစ္သိုက္လည္း ပြစိပြစိ ျဖစ္ကုန္တယ္။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

22.5.13

ေဝဖန္မႈ

1:54 AM ကဗ်ာ 5 comments

အဲဒီလက္နက္က
စိတ္ဓာတ္ကို ပရမ္းပတာ ထိုးနွက္
ေခါင္းမေဖာ္ဝံ့ေအာင္
ေျခမႈန္းဖ်က္ဆီးတယ္။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

20.5.13

လူ

12:41 PM ကဗ်ာ 2 comments

ေျပာသင့္၊ မေျပာသင့္၊
စားသင့္၊ မစားသင့္ မသိ
ပါးစပ္ကို လိုတာထက္ ပိုလႈပ္ရွားခိုင္းတယ္ …
ေကာင္းေကာင္း၊ မေကာင္းေကာင္း
အက်ိဳးရွိရွိ၊ မရွိရွိ မစဥ္းစား
လွ်ာကို လိုတာထက္ ပိုအလုပ္ေပးတယ္ …

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

16.5.13

ဇာတ္မင္းသားျဖစ္လို႔ကေတာ့ ...

11:30 PM ၀တၳဳတို 1 comment

''စဥ့္အိုးကို အိမ္ေျမွာင္ကပ္ေနတယ္ေဟ့ … ''
ကိုေက်ာ္မိုးအသံေၾကာင့္ မဟာႏြယ္လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထဲက လူေတြအကုန္လံုး တခြီးခြီးရယ္ၾကတယ္။ ဘာျဖစ္ရမွာလဲ။ လူေကာင္ၾကီးထြားတဲ့ တုတ္ၾကီးနဲ႔ သူ႔မိန္းမအေသးေလးတို႔ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထဲ ဝင္လာတာကို စဥ့္အိုးကို အိမ္ေျမွာင္ကပ္ေနတယ္လို႔ လွမ္းစလိုက္တာ။ တုတ္ၾကီးတို႔ လင္မယားလည္း ရွက္လြန္းလို႔ မ်က္နွာေတြ ရဲခနဲျဖစ္သြားတယ္။ ကိုေက်ာ္မိုးဆိုတဲ့လူက အဲဒီလိုလူပါဆို။ အစအေနွာက္အရမ္းသန္တာ။ ေပ်ာ္တတ္တာလည္း ပါမွာေပါ့။ ကိုေက်ာ္မိုးအေၾကာင္း မသိသူေတြကေတာ့ လူေပ်ာ္ၾကီး၊ လူေနာက္ၾကီးလို႔ ထင္ရေပမဲ့ တကယ့္ တကယ္က်ေတာ့ ကိုေက်ာ္မိုးရဲ႕ဘဝက ရင္ထဲက အပူမီးေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြနဲ႔သာ ဖံုးဖိဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ရတာကိုး။
xx xx xx

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

22.4.13

သူငယ္ခ်င္း

6:45 PM ကဗ်ာ 2 comments

သူငယ္ခ်င္း
မင္းအျပံဳးေတြ အသက္မပါေတာ့ဘူး
ေလာကႀကီးကို စိတ္နာေနတယ္ဆိုတာ ငါ သိတယ္။
သူငယ္ခ်င္း
မင္းမ်က္လံုးေတြ အေရာင္မလက္ေတာ့ဘူး
တစ္ခုခုကို စိုးရိမ္ေနတယ္ဆိုတာ ငါ သိတယ္။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

3.4.13

သံေယာဇဥ္ဆြဲအားက ကမာၻေျမဆြဲအားထက္ပိုတယ္ ...

2:31 PM ကဗ်ာ 2 comments

ဟူး . . .
ခဏခဏျပဳမူမိတဲ့
သက္ျပင္းခ်သံေတြထဲမွာ
နွလံုးသားဆီက ပြင့္အန္လာတဲ့
စာနာမႈေတြ တစ္ေထြးၾကီးပါလာေလရဲ႕။
ျပီးပါျပီလို႔ စာတမ္းမထိုးမခ်င္း
အနိမ့္ အျမင့္ အတက္ အက်
အနိုင္ အရံႈး အေကြ႔ အဝိုက္ ေတြၾကားမွာ
ရင္တသိမ့္သိမ့္ခုန္ေနရတယ္။
မ်က္စိမွိတ္ထားတာ မျမင္ရက္လို႔
နားပိတ္ထားတာ မၾကားဝံ့လို႔
ႏႈတ္ဆိတ္ထားတာ မေျပာခ်င္လို႔
ဒါေပမဲ့ ဖံုးဖိလို႔မရတဲ့ နွလံုးသားတစ္စံုက
မာယာေၾကာမွာ တြ႔န္တြန္႔လူးေပါ့။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

25.3.13

လူေတြအတြက္ လူေတြျငိမ္သက္ေပးပါ

6:34 PM ကဗ်ာ No comments

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးခ်င္မိရဲ့
စိတ္အာရံုေတြ စုစည္းလို႔မရ
အျဖစ္အပ်က္ေတြၾကားမွာ
ငါ့စိတ္ေတြ ေထြးျပား
အရူးတစ္ပိုင္း ျဖစ္ေနေပါ့
ေက်းဇူးျပဳျပီး ငါအိပ္ေရးဝဝ အိပ္ခြင့္ရခ်င္တယ္။
တခ်ိဳ႕က မီးစိမ္းေတြ လင္းေနၾက
တခ်ိဳ႕က အလင္းမျပေပမဲ့
အမွား အမွန္ ဟုတ္ မဟုတ္
စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ အေျဖညိွေနၾက
ျငင္းခုန္ေနၾက ေဒါပြေနၾက
ျဖားေယာင္းမႈေတြၾကားမွာ
ငါတို႔လမ္းေပ်ာက္ေနျပီ။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

9.2.13

ေလာင္ျမိဳက္ျခင္း၏ေနာက္ကြယ္

12:51 AM ၀တၳဳတို 1 comment

                      ျမိဳ႕သစ္ဘက္ ေခ်ာင္က်က် ေနရာတစ္ခုရွိ ျခံ၀င္းေရွ႕တြင္ ဆိုင္ကယ္ကို တုံ႔ခနဲ႔ရပ္လိုက္သည္။ ျခံ၀င္းထဲတြင္ တစ္ထပ္တိုက္တစ္လံုးကို ေတြ႔ရသည္။ တိုက္မွာ အျဖဴဟုဆိုနိုင္ေသာ္လည္း နံရံေပၚတြင္ ေရာင္စံုမႈတ္ေဆးျဖင့္ အဂၤလိပ္စာလံုးမ်ားေရးထားသလို မည္သည့္အဓိပာယ္မွန္းမသိနိုင္ေသာ ေၾကာင္ေၾကာင္းၾကားၾကား အစင္းေၾကာင္းမ်ား ေရးျခစ္ထားသည္ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။ တိုက္ျဖဴေလးကို ေဘးရွိ ပိေတာက္ပင္ၾကီးက အရိပ္အာ၀ါသရေအာင္ အုပ္မိုးေပးထားျပီး ခပ္ျမင့္ျမင့္ အုတ္တံတိုင္းၾကီးနွင့္ ကာရံထားသည္။
                     မႈံၾကီးနွင္႔ဒင္ဟိုက ဆိုင္ကယ္ေပၚမွဆင္းျပီး ျခံထဲသို႔ လွမ္းၾကည္႔ေနသည္။ ျခံထဲတြင္ မည္သည့္အရိပ္အေယာက္မွ မေတြ႔ရ။ ကုန္းလိုက္ ကြလိုက္နွင့္ ျခံ၀င္းထဲကိုသာ သဲၾကီးမဲၾကီး ၾကည့္ေနသည့္ ထိုနွစ္ေကာင္ကို သူစိတ္မရွည္ေတာ့။ ခဏေနမွ သူ႔ ဘက္သို႔လွည္႔လိုက္ျပီး မ်က္စာပစ္ျပေလသည္။
                     သူက “ဘာလဲ“ဟု ေမးေငါ့ျပလိုက္ရာ မံႈၾကီးနွင္႔ဒင္ဟိုက အထဲသြားရေအာင္ ဆိုသည့္ သေဘာနွင့္ လက္ညိႈးထိုးျပေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ဒင္ဟိုက တံခါးေပါက္မွ လူေခၚေခါင္းေလာင္းကို နိႈပ္လိုက္သည္။ အထဲမွ လူငယ္တစ္ေယာက္ထြက္လာျပီး မံႈၾကီးတို႔နွစ္ေယာက္နွင္႔ စကားတိုးတိုးေျပာေနေလသည္။ ထိုလူရြယ္မွ သေဘာေပါက္သြားဟန္နွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပေသာအခါ သူတို႔သံုးေယာက္လံုးအထဲသို႔ ၀င္လာခဲ့ၾကေလသည္။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

6.1.13

တုတ္တုတ္ကို မလႈပ္ဘူး

12:37 AM ၀တၳဳတို 3 comments

ကိုစိန္မင္းတို႔ အိပ္ေနလိုက္တာမ်ား တုတ္တုတ္ကို မလႈပ္ဘူး … တစ္ေန႔ကုန္ အျပင္ထြက္ ကုန္းရုန္းရွာေနရလို႔ ေမာပမ္းျပီး အိပ္ေမာက်ေနတာေနမွာ … အို … ေယာက်္ားပဲ သူမ်ားသားသမီး ယူထားျပီးရင္ေတာ့ လုပ္ေကၽြးရမွာေပါ့ … မသနားနိုင္ပါေတာ္ … ခင္တင့္တို႔ကေတာ့ သနပ္ခါး ေျခဆံုး ေခါင္းဆံုးလိမ္းျပီး ေယာက်္ားရွာေဖြလာသမွ် အခန္႔သား ထိုင္စားေနရံုပဲ … သူအလုပ္သြားရင္ အိမ္ေဘးက ေကာင္မေတြနဲ႔ အတင္းတုတ္လိုက္ … ဗိုက္ဆာလာရင္ မသိန္းတို႔ဆိုင္က သေရဇာေလး ၀ယ္စားလိုက္နဲ႔ ဟုတ္လို႔ … ခင္တင့္တို႔ကေတာ့ လင္ရ ကံေကာင္းတယ္ေဟ့ … ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ အျငိမ္းစားျဖစ္ေနျပီတဲ့ … ဒါ ေဘးအိမ္က မနာလို တိုရွည္ေကာင္မေတြရဲ႕စကားပါ … က်ဳပ္ကေတာ့ မ်က္နွာတင္းတင္းနဲ႔ပဲ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ … ကိုယ့္ကုသိုလ္ကံနဲ႔ကိုယ္လို႔ … ဟုတ္ပါ့ေတာ္ လူေတြမ်ား သူမ်ား ေကာင္းစားတာကို မနာလိုျဖစ္ေနလိုက္ၾကတာ …

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

28.12.12

ဘ၀နွင့္ရင္း၍ ...

7:10 PM ၀တၳဳတို 3 comments

“ဘာ … ဘာရယ္ … ျပန္ေျပာစမ္းပါအံုး … “
ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာ စကားေၾကာင့္ အံအားသင့္ကာ ခပ္သြက္သြက္ေလး ျပန္ေမးမိသည္။
“ဟုတ္တယ္ဆရာ … ကုတင္နံပါတ္(၃)က ေမြးလူနာက ကေလးကို ထားခဲ့ျပီး လစ္ေျပးသြားျပီ“
သူနာျပဳဆရာမ မနီ၏စကားကို ထပ္မံၾကားလိုက္ရခ်ိန္တြင္ ေဒါက္တာျပည့္စံု မ်က္လံုးျပဴး ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားရျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုင္ခံုေပၚတြင္ ျပန္ထိုင္လိုက္ျပီး သက္ျပင္းရွည္ခ်ကာ
“ဟာဗ်ာ … ခတ္တာပဲ၊ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ … “ဟု ေယာင္ယမ္းစြာ လႊတ္ခနဲ ေျပာလိုက္မိေခ်သည္။ ဆရာမ မနီက သူ၏လက္ေအာက္၀န္ထမ္း။ သူ ဆရာမေရွ႕တြင္ ဟန္မေဆာင္နိုင္ေလာက္ေအာင္ မ်က္စိမ်က္နွာ ပ်က္ယြင္းေနေသာ္လည္း မတတ္နိုင္ေပ။ ထိုကိစၥအတြက္ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမည္မွန္း စဥ္းစားမရေအာင္ ျဖစ္ေနရသည္။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

3.11.12

နွင္းဆြတ္ဆြတ္လမ္း

9:38 PM ၀တၳဳတို 1 comment

                     ေရႊဥမင္လိႈဏ္ဂူတည္ရွိရာ ေတာင္တန္းၾကီးေပၚသို႔ နွင္းမႈန္တို႔က ဇာပ၀ါပါးေလးအလား လႊမ္းျခံဳထားသျဖင့္ ခပ္ေရးေရး ခပ္ေမွးေမွးနွင့္ ေငြေရာင္ေတာင္တန္းၾကီးအျဖစ္ တည္ရွိေနသည္။ ထိုေတာင္တန္းၾကီးေနာက္ခံျဖင့္ ပုန္းတလုပ္ကန္ၾကီးမွာ စာဖြဲ႔မမီေအာင္ လွခ်င္တိုင္း လွေန၏။
                     ေျမျပန္႔အဖို႔ နို၀င္ဘာေဆာင္းဦးေပါက္သည္ အေအးသိပ္မသိသာလွေသာ္လည္း ေပ ၃၈၈၀ အထက္တြင္တည္ရွိေသာ ပင္းတယျမိဳ႕ေလးမွာေတာ့ ေဆာင္းေလေဆာ့ျမဴး နွင္းရည္တို႔ ပလူးၾကေလျပီ။ တစ္ေဆာင္းသစ္ခဲ့ျပန္ျပီ။
xx xx xx
                     ျမိဳ႕နယ္ေဆးရံုအုပ္ၾကီး ေဒါက္တာေနဘုန္းလူသည္ လမ္းေလွ်ာက္တုတ္ေကာက္ကို တေတာက္ေတာက္ ေထာက္လွ်က္ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့သည္။ ေဆးရံုေပါက္၀ အေရာက္တြင္ သူနာျပဳဆရာ ေဒၚနန္းသူဇာနွင့္ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ဆံုေလသည္။
''ေမာနင္းဆရာၾကီး … ''ဟု ေဒၚနန္းသူဇာက အသံ၀ဲ၀ဲနွင့္ နႈတ္ခြန္းဆက္ရာ သူက ေခါင္းညိတ္ျပံဳးျပလိုက္သည္။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

15.10.12

အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္

4:13 PM ၀တၳဳတို 1 comment

ေျမျပင္ကို စုန္ကန္ျပီး ေကာင္းကင္သို႔ အရွိန္ယူကာ ပ်ံတက္သြားေသာ ေလယာဥ္ေၾကာင့္ ရင္ထဲတြင္ တစ္ခုမွ မက်န္ေတာ့သလို ဟာခနဲ ခံစားလိုက္ရသည္။ ျပဴတင္းေပါက္မွန္မွတဆင့္ ေအာက္သို႔ လွမ္းၾကည့္မိသည္။ အျပာေရာင္ ပင္လယ္လိႈင္းက ကမ္းေျခအား ေဒါသတၾကီး ရိုက္ပုတ္ေနသည္ကို တိမ္တိုက္မ်ားၾကားမွ မပီ၀ိုးတ၀ါး လွမ္းျမင္ေနရသည္။ ေလယာဥ္သည္ အျမင့္သို႔ ပ်ံတက္သြားေလေလ ပင္လယ္ျပင္သည္ မႈန္၍ ေ၀း၍ သြားေလသည္။ ေတာင္ကုန္းေတာင္စြယ္မ်ားမွာေတာ့ ေအာက္တြင္ ခပ္ေရးေရးမွ်သာ …
“အေမကေတာ့ ငါ့သားၾကီး ဖိုးညိႈးကို ဆရာ၀န္ျဖစ္ေအာင္ ေက်ာင္းထားေပးလိုက္တာ မိန္းမရေအာင္ ဖန္တီးေပးလိုက္သလိုပဲလို႔ ေျပာေျပာျပီး ငိုေနတာ ေန႔တိုင္းပဲ … “

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

13.9.12

ေနာက္ဆက္တြဲ သတင္း

10:33 AM ၀တၳဳတို 2 comments

သတင္းထူးတစ္ပုဒ္ကို စျပီး သယ္ေဆာင္လာသူက ေလာ္စပီကာ ေဒၚခ်စ္ပါပဲ … တစ္ရြာလံုးရဲ႕သတင္း၊ အတင္းေတြကို စြာက်ယ္စြာက်ယ္နဲ႔ တစ္အိမ္ဆင္းတစ္အိမ္တက္ ျဖန္႔ေ၀တတ္လို႔ တစ္ရြာလံုးက ေလာစပီကာဆိုတဲ့ ဘြဲ႔ထူးကို တညီတညႊတ္တည္း ေပးအပ္ျခင္းခံရတဲ့ ေဒၚခ်စ္။ ေဒၚခ်စ္ကလည္း ေဒၚခ်စ္။ ဟိုေကာင္မေတာ့ ပေထြးနဲ႔ တိတ္တိတ္ပုန္းညားေနသတဲ့၊ ဘယ္လင္မယားေတာ့ နွစ္လံုးတြက္ၾကရင္း ရန္ျဖစ္တယ္၊ ဟိုမိန္းမေတာ့ အိမ္ကခိုင္းတဲ့ အလုပ္သမားနဲ႔ လင္ငယ္ေနေနတယ္၊ ကိုစံထြန္းက အခုေမြးတဲ့ အငယ္ေကာင္ကို သူ႔သားထင္ျပီး ခ်စ္ေနတာ လက္ေပၚက မခ်ဘူး၊ ရြာဦးဘုန္းၾကီး ေမြးထားတဲ့ ၾကက္သားအမိတစ္အုပ္ အခိုးခံရလို႔တဲ့ အစျပဳလို႔ သူသိတဲ့ ၾကားတဲ့ သတင္းေတြကို တစ္ပါးသူ နားမေထာင္၀ံ့ေအာင္ အိပ္သြန္ဖာေမွာက္ ခ်ျပတတ္ရံုမက မိုးရြာမေရွာင္ ေနပူထဲမွာေတာင္ ထီးေဆာင္းျပီး အတင္း လိုက္ေျပာတတ္တဲ့ မိန္းမစားမ်ိဳး။ စကားေျပာပံုလည္း ၾကည့္အံုး … ႏႈတ္ခမ္းတစ္လန္ ပန္းတစ္လန္နဲ႔ မ်က္နွာမဲ့ရြဲ႕ေျပာဆိုေနပံုက အကယ္ဒမီငါးထပ္ကြမ္း မင္းသမီးေတြေတာင္ လက္ေျမွာက္ေလာက္တယ္ …
အခုလည္းၾကည့္။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

10.9.12

ေသာ့ခ်ိတ္

8:48 PM ၀တၳဳတို 5 comments

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

24.6.12

ေမတၱာေနွာင္ၾကိဳး

10:19 PM ၀တၳဳတို 8 comments

                                        အခန္း(၁)
                        လံုး၀ထင္မွတ္မထားေသာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုေၾကာင့္ ေသြးပ်က္ေခ်ာက္ခ်ားသြားရပါသည္။ ထိုေနရာမွေနျပီး ေၾကာက္အားလန္႔အားနွင့္ တအားရုန္းကန္ ထြက္ေျပးသြားခ်င္မိသည္။ သူ၏မ်က္နွာမွာလည္း ေသြးဆုတ္ေဖ်ာ့ေတာ့ေနေခ်ျပီ။ တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနေသာ လက္ထဲမွဓါးက မီးေရာင္ေအာက္တြင္ ၀င္းခနဲ လင္းခနဲ အေရာင္တဖ်ပ္ဖ်ပ္လတ္ေနလွ်က္။ အသြားေျမ့ေနေသာ ထိုဓါးေပၚမွ ေသြးစက္မ်ားသည္ ပိတ္ျဖဴေပၚသို႔ တစက္စက္၊ တေပါက္ေပါက္ စဥ္ဆက္မပ်က္က်ဆင္းေနေလသည္။
                        ည၏ေကာင္းကင္ယံသည္ မိုးသားမ်ားျဖင့္ မည္းေမွာင္ညိႈ႔မိႈင္းေနသည္။ မိုးစက္မိုးေပါက္တို႔နွင့္အတူ ေလတေ၀ါေ၀ါ၊ တဒိုင္းဒိုင္းျဖင့္ ျပင္ပေလာကတြင္ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနသည္။ “ေျဖာင္း၊ေျဖာင္း“ဆိုေသာ သစ္ကိုင္းက်ိဳးသံတို႔ကို အတိုင္းသားၾကားေနရေလ၏။ လွ်ပ္စီးတို႔က ဆလိုက္မီးကဲ့သို႔ မွိတ္ခ်ီတစ္ခါ၊ လင္းခ်ီတလွည့္ျဖင့္ ထိုညသည္ ရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္လြန္းလွသည္။
                        ငွက္ဆိုးထိုးသံ စူးစူး၀ါး၀ါးေၾကာင့္ ၾကက္သီးမ်ား“ဖ်င္း“ခနဲထသြားရကာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အၾကည့္ခ်င္းဆံုမိၾကသည္။ မည္သည့္စကားမွ်မဆိုျဖစ္ၾကေသာ္လည္း စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈ ဟန္မ်ား သူတို႔၏မ်က္လံုးအိမ္တြင္ အထင္သားေပၚလြင္ေနၾကသည္။
                        မိုးျခိမ္းသံ“ဂ်ိန္း“ဆိုေသာအသံေၾကာင့္ ေဒၚစိန္မွာ “အမယ္ေလး“ဟု ေၾကာက္လန္႔တၾကားႏွင့္ ၾကံဳးေအာ္ေလရာ သူပါေရာေယာင္ျပီး ကိုယ္လံုးေလးဆတ္ခနဲျဖစ္သြားရပါသည္။ ေဒၚစိန္က သူ႔နားသို႔ ခပ္ေရြ႕ေရြ႕ေလးတိုးကပ္လာသည္။ ကို၀င္းေမာင္က ဓါတ္မီးထိုးျပေနရင္း မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ကာ မ်က္နွာရိပ္ျပလိုက္ေတာ့မွ ေဒၚစိန္မွာ ခပ္ယို႔ယို႔ေလးျဖစ္သြားသည္။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္

Subscribe to: Posts (Atom)